Wat een vraag. Sommigen van ons zijn jarenlang bezig dit te doorgronden. Wat is mijn doel in het leven? Wat moet ik neerzetten om tevreden dood te gaan? Wanneer is mijn leven zinvol geweest? Wanneer heb ik impact gemaakt? Waarom ben ik op deze aardbol? Wie ben ik en wat moet ik met die ‘ik’ doen? Waar word ik het gelukkigst van? Waar kan ik anderen het gelukkigst mee maken?
In onze zoektocht naar de zin van het leven, stellen we onszelf vaak de bovenstaande en nog honderd miljoen andere vragen. Want wat is de zin van het leven? Die vraag is onmogelijk te beantwoorden, maar tegelijkertijd is er ook maar één duidelijk antwoord. Want overweeg eens dit perspectief…
De zin van het leven is om geleefd te worden
De eerste keer dat iemand mij deze zin voorlegde, deinsde ik even terug op mijn stoel. Ik kon het niet bevatten, omdat het veel te simpel was. Want als het leven alleen maar geleefd moest worden, wat zat ik hier dan precies te doen met al mijn grote, wereldverbeterende plannen?
Maar laten we toch even meegaan in dit idee. De zin van het leven is om geleefd te worden in al zijn polariteiten. Gevoelens zijn er om gevoeld te worden. Gedachtes zijn er om gedacht te worden. Je patronen zijn er om doorleeft te worden. Wat levert je dit perspectief op als je erin meegaat?
Innerlijke rust: nog zo’n spirituele dooddoener. Maar dat is het wel. Want wanneer de enige functie van gedachten is om gedacht te worden, kun je het verzet ertegen los laten. Het enige wat je moet doen is ze door je hoofd laten dwarrelen en ze vervolgens weer te laten gaan. Als gevoelens er alleen maar zijn om gevoeld te worden, dan werkt het dus alleen maar averechts op het moment dat je ze wegduwt en doorgaat op je zoektocht naar geluk, je doelen of die zogenaamde zin van het leven.
En datzelfde geldt voor het leven op zich. Als je het idee kunt omarmen, dat alles is zoals het moet zijn, dan kun je het verzet tegen de natuurlijke loop van het leven loslaten. Want of je nou gelooft dat er een specifiek pad voor je is uitgestippeld, het universum iets voor je heeft bedacht, God jouw verhaal heeft geschreven of het gewoon een toevallige aaneenrijging van gebeurtenissen is, dat maakt niet uit. Zolang jij vanuit een volledige overgave kunt leven voor wat ís, heb je namelijk je zin van het leven gevonden: leven.
En dat leven, nodigt je daarin ook uit om alle polariteiten op te zoeken. In een burn-out belanden. Geliefden verliezen. Een kind op de wereld zetten. Je grootste droom van een bedrijf opzetten. Al je geld verliezen. Schatrijk worden. Je zielepad volgen en je ego alle hoeken van de kamer laten zien. Volledig in de greep worden gehouden door je ego, tot je misselijk wordt van jezelf.
En als het jou niet lukt om alles in één leven te beleven, dan doet een ander dat wel voor je. Want als we alle bullshit afpellen, alle meningen, ervaringen, gevoelens en gedachtes weglaten, dan is alles één. En dan blijft er nog maar één ding over: het leven.
