Door Sacha Steuns (oprichter)
Ik denk, met het oog op de toekomst, dat laatste.
Er is een nieuw tijdperk aangebroken en als leiders vraagt dat een nieuwe kijk, skill en vooral bewustzijn over dat nieuwe tijdperk en haar dimensies.
Het is een nieuw tijdperk waar we met onze korte en lange-termijntargets, onze eendimensionale businessplannen en bijbehorende organisatiestructuren en overlegsystemen vast zullen lopen. Laten we het de mannelijke benadering en werkwijze noemen. De behoefte aan meer vrouwelijkheid in het bedrijfsleven heeft zich ook al vertaald in vele dimensies zoals meer vrouwen aan de top, überhaupt meer vrouwen aan het werk, gelijke kansen, maar ook een meer vrouwelijke aanpak, die losstaat van het gender man of vrouw, maar meer gaat over met welke energie en vanuit welk perspectief we zaken bekijken. We hebben hier en daar al flinke slagen behaald als het gaat om meer intuïtief ondernemen en met meer aandacht en zorg te kijken naar de mens. Via medewerkerstevredenheidsonderzoeken en duurzame inzetbaarheidsprogramma’s naar inspiratiesessies. HR (Human Resources) kijkt meer en meer naar de drive van mensen en hoe we medewerkers beter kunnen faciliteren in plaats van ‘aansturen’.
Maar zijn we daarmee al in balans? Of is wat we tot nu toe gezien hebben aan transformatie slechts het begin van iets groters? Zet een beetje mediteren op de werkvloer hier en persoonlijke visie vanuit het hart daar nu echt iets nieuws in gang? Of is het slechts een druppel op een gloeiende plaat? Hetzelfde in een ander jasje? Of ok, laat het een hele goedbedoelde, maar sneue glitterslinger zijn in een grijze steriele woonkamer. Hoe dan ook: het zet geen zoden aan de dijk als het gaat om de shift die nodig is om in alignement te komen met de evolutie naar dat nieuwe tijdperk. Want ja, dat is het. Een natuurlijk, evolutionair proces van groeien naar de volgende versie van ons als mens en mensheid en dus ook als bedrijfsleven.
De manier waarop deze mensheid en de bedrijven en organisaties daarin zich georganiseerd hebben, was in het aflopende tijdperk, van zo’n 2200 jaar, dus vooral gebaseerd op en gedomineerd door mannelijke energie. Let wel: ik geef hier geen veeg uit de pan aan de mannen, noch houd ik pleidooi voor een feministisch bolwerk of zelf niet voor een emancipatiecampagne. Ik schets de situatie waarin we 2200 jaar lang onze wereld en alles wat daarin plaatsvindt, hebben georganiseerd en geprobeerd hebben te beheersen op een mannelijke energie. We hebben structuren en systemen gebouwd. We hebben landen met grenzen gedefinieerd en er regels aan verbonden die dan binnen die grens gelden. We hebben beleid geschreven om de regels te kunnen handhaven en consequenties als straffen bedacht in de vorm van boetes en vrijheidsbeperking als oplossing van een probleem wat mogelijk alleen maar gecreëerd werd dóór die structuur.
En nu zitten we in een transitie. We wentelen ons met de dag een beetje meer in een tijdperk wat gedomineerd en georganiseerd zal worden door vrouwelijke energie. Niet door vrouwen! Nee, door vrouwelijke energie en vrouwelijke dynamieken. Misschien is domineren dan niet meer het juiste woord… De vrouwelijke energie zal leidend zijn. We zullen als vanzelf meer ruimte willen voor reflectie, verdieping en verbinding. Zonder dat we ons er super bewust van zijn willen we meer van betekenis zijn, meer impact hebben op een betere wereld en streven we naar meer duurzaamheid en meer authenticiteit in werk en leven. We willen als vanzelf beter leren omgaan met wat zich aandient. Met de flow meebewegen. Keuzes maken op intuïtie. Handelen vanuit liefde en respect. Gebruik maken van onze oerkracht. Verbinden met elkaar en, misschien wel eerst en bovenal: met onszelf. Jij als ondernemer of manager, als leider en pionier met impact, maar dus ook de mensen die je daarin bereikt en/of aanstuurt.
Kumbaya my Lord
De beweging zoals we die al sinds de jaren 60 zien, staat niet op zich. Het was en is een voorbode van wat zich op groot niveau aan het aandienen is. Liefde als basis, we zijn allemaal een, Kumbaya my lord, witte of oranje jurken, scheer je kop kaal of laat je haar te lang groeien, maar laat zien dat het niet om uiterlijk gaat, ontdoe je van al je bezittingen, mediteer je naar de tering en detox tot je een ons weegt. Allemaal subtiele verschijnselen van een verandering in aanloop. We kunnen er, en dat doe ik met liefde, heel veel grappen over maken en die hebben grond. Want let’s face it: een groot deel van die new age beweging is in uitvoering ook echt vaak heel grappig of op zijn minst moeilijk serieus te nemen en vaak niet bepaald authentiek. Ik bedoel: je raakt echt niet verlicht van duizend zonnegroeten. Maar… Het helpt wel op een pad én al die spirituele narcisten van de afgelopen zestig jaar deden tenminste iets wat minder inauthentiek was dan de gevestigde grijze doorgestructureerde orde volgen. Dus chapeau aan al die hippies en geitenwollensokken… Je t’embrasse
De polariteiten die een paradox laten zien ten opzichte van die flower power movement, laten zich nu manifesteren in de vorm van meer extremisme en uitgesproken mannelijke bewegingen (kijk alleen al naar de extremere, rechtse politieke ontwikkelingen). Ze zijn daarmee vooral een bevestiging van de transitie. Immers, waar verandering plaatsvindt, ontstaat weerstand. En die uitgesproken tegenstrijdigheden zijn dus eerder een bewijs dát we aan het veranderen zijn in de vorm van weerstand. Precies zoals zestig jaar geleden tot ongeveer tien jaar geleden spiritualiteit, meditatie, yoga en alles waar ik in de vorige alinea grappen over maakte een vorm van weerstand was op het oude, zal het oude denken zich nu versterken als weerstand op het nieuwe.
En dat nieuwe? Hoe werkt dat dan? Hoe gaan we in die nieuwe structuur dan met elkaar om? Hoe bouwen we daar een samenleving?
The next enlightenment is not a person but a movement
Yep. Het wordt een SAMENleving. Eentje waar hiërarchie weer terug in zijn natuurlijke vorm mag komen, namelijk in dienst van de groei van het collectief. Niet in dienst van degene op de positie. Niet om macht uit te kunnen oefenen om de structuur te handhaven. Niet om sec de persoonlijke of bedrijfskas te spekken of alleen maar als mens of organisatie te overleven. Nee, een natuurlijke hiërarchie waarin de sterkere de zwakkere ondersteunen in hun pad. Waar de wijze de wijsheid doorgeeft. Waar de dorpsoudste oordeelloos ruimte geeft aan de groei van de dorpelingen en advies geeft op verzoek, niet predikend of anders ongevraagd. Waar we doen wat we doen omdat dat in dienst staat van een groter geheel waar we alles in meewegen. Mens, natuur, de aarde, het universum.
En hoe vertaalt zich dat naar organisaties? Nog even wat meer context…
Zoals het vorige tijdperk zo’n 2.200 jaar heeft geduurd voordat we die mannelijke structuur en tjakka- mentaliteit tot op het bot hadden geïntegreerd, zal ook dit tijdperk die tijd nodig hebben om tot in zijn volste bloei te komen. Overigens lijkt het nu alsof dat vorige tijdperk niet goed was, maar het tegendeel is waar natuurlijk. Mannelijke structuur en kaders geven ons de veiligheid om binnen te kunnen spelen. Het is gewoon tijd om de focus weer terug te brengen naar de bron, de essentie, de eenheid, dat waar alles vandaan komt. Dat is in een menselijk leven prachtig vertaald in de vorm van een vrouw met een baarmoeder en van daaruit de bron van leven. Dat leven kon alleen ontstaan door de mannelijk inbreng van daadkracht (what’s in a name), de structuur en de ingrediënten in de vorm van zaad, en nu is het tijd om weer te verbinden met het leven zelf. Maar vanwaar af en toe die scherpe toon richting de mannelijke wereld? Wat mij persoonlijk betreft, omdat ik voel dat we daar ook wel in doorgeslagen zijn. Er is sprake van een mannelijke overdrive. In ons allemaal. En het tjakka-tijdperk waarin we ALLES kunnen en mogen en ook moeten willen bereiken, gecombineerd met een ‘huisje- boompje-beestjementaliteit’ als veilig kader om in te belanden, dat tijdperk, zijn we, of in ieder geval ik, nu wel klaar mee. Ik word er moe van. Ben er moe van. Al die bucketlists, ambities, potentieel, doelen, multitasken, honderd rollen in een leven willen, nee, moeten vervullen. Al die maatschappelijke en sociale normen waar ik aan moet voldoen. Al die aannames van mensen over hoe ik als mens, partner, ouder, ondernemer, vrouw, zou moeten gedragen en welke verwachtingen mensen daar aan mogen ontlenen. JAK. Daar houden we dus mee op… NU.
Opnieuw: hoe vertaalt zich dat dan naar organisaties?
Zoals gezegd: die mannelijke manifestatiekracht die hebben we geïntegreerd. Dat is één. No worries. Die skill raken we niet kwijt. En we weten dat we 2.200 jaar hebben om die volgende groei rustig te LATEN plaatsvinden. Niet forceren (dat zou namelijk weer mannelijke manifestatiekracht zijn), maar juist LATEN gebeuren. En in dat LATEN zullen we mogen meebewegen. Niet moeten… Maar mogen…. Dat is twee.
We hoeven dus niet ineens alle bedrijven halsoverkop te transformeren naar een Boeddhistische tempel. Maar we kunnen wel stap voor stap ons gaan laten meebewegen met de stroom. Dat betekent dat we onze processen en activiteiten meer zullen mogen laten samengaan met waar de energie als vanzelf naar toe gaat. Meer in lijn met de natuur en met de seizoenen. Meer rekening houdend met en gebruik makend van de natuurlijke cyclus van de maan, de vrouw, het jaar in de vorm van de seizoenen in plaats van de kalender en de data daar op. Nieuwe processen start je niet op 1 januari, midden in een periode waar de natuur ons laat zien dat we ons juist even terug moeten trekken. Nee, nieuwe plannen laat je ontspruiten in een tijd dat de vogels zich gek flirten en de planten elkaar opjutten om te ontspruiten. Dán moet je elkaar inspireren en meenemen naar nieuwe dromen. En zo heeft ieder seizoen zijn kracht.
Denk ook aan het gebruiken van de vibraties van energie en hoe de samenstelling van een team en de verschillende frequenties daarin, invloed hebben op het werk. En wat dacht je van de kracht van mensen als ze niet alleen in lijn met hun drive werken, maar zich ook nog eens kunnen verbinden met de bron zowel van zichzelf als van het geheel?
Deze stroom vraagt een nieuw soort leiderschap. Een die met respect en zorg voor en vanuit de bron kan ondersteunen in plaats van aansturen.
De mens en het leven weer zien als source in plaats van resource.
Empowering the WHO behind the WHY… De persoon en diens ziel in de volle glorie laten ontplooien. Wie is het achter de waarom? Die persoon, die groep mensen, dat collectief, die samenleving, die mensheid, mogen we die weer gaan kennen er erkennen? De visie en missie van het bedrijf misschien zelfs wel ondergeschikt maken aan de natuurlijke beweging van de mensen die er als kern in werken.
Nieuwe spelregels
Het nieuwe tijdperk heeft nieuwe spelregels. We kunnen niet meer blind varen op in het verleden behaalde resultaten of kennis van onze voorgangers.
Er is vooralsnog geen set aan spelregels beschikbaar. Althans, niet super concreet.
Wel hebben al heel veel mensen voorwerk gedaan en wordt er al jaren middels meditaties en channeling en via andere spirituele tools de informatie opgehaald die we zouden kunnen gebruiken. Informatie waaruit we kunnen opmaken dat het de bedoeling is dat we teruggaan naar de essentie. Weer in harmonie gaan leven met onszelf, met elkaar en met onze omgeving. Dat we weer gaan luisteren naar de lessen uit de natuur. Maar weet je? Die info is er altijd al. En in principe ook zichtbaar en bruikbaar voor ieder mens. Je hoeft geen helderziende of doorgewinterde zenmeester te zijn om te kunnen zien wat de bedoeling is.
We zullen samen, met zijn allen, die nieuwe spelregels gaan mogen ontdekken en vertalen naar spelregels voor onze eigen organisaties en omgevingen. En in het woord spelregels zit de magie al: we gaan weer spelen. Spelend leven en werken, maar in lijn met de bron, de natuur, de wereld en haar toekomst.
Welkom thuis
Welkom bij de Conscious Academy
