– Joris Swinkels
Luister je liever deze blog? Klik dan hier.
Onze 100 dagen uitdaging The Inner Freedom Experiment is in volle gang: hierin kiezen mensen om tot het einde van het jaar een aantal doelstellingen te laten ontstaan die ze al heel lang willen of waar ze een groot verlangen naar hebben.
Verbroken commitments.
In een van de webinars liet ik vallen dat je elke dag opnieuw kunt beginnen, ook wanneer je hiermee eigenlijk je commitment verbreekt. Wanneer je een doel hebt dat begint met ‘ik ga elke dag…’ en je doet het dan één dag niet, hebben we vaak het gevoel dat het commitment verbroken is. Maar is dit wel zo?
Teleurstelling.
Onze samenleving en alle mensen erin zijn zo vaak teleurgesteld geweest wanneer ze bepaalde doelen niet behaalden. Of het nou gaat om 10 kilo afvallen, om een relatie te laten lukken, om succesvoller te zijn of om minder piekergedachten te hebben… Wanneer het ons niet lukt iets voor elkaar te krijgen wat we graag willen en wat we ons voor genomen hebben, raken we ontmoedigd en gefrustreerd.
De voornaamste is omdat wij mensen getraind zijn om te leven in verhalen, oftewel in interpretaties van de feiten, in plaats van in de werkelijkheid zelf.
Een voorbeeld: ik loop over straat en die persoon knikt niet, kijkt niet naar me en zegt me geen gedag. Wat er vervolgens gebeurt, is dat er in mijn hoofd een mening, interpretatie en waarde gegeven wordt aan wat er net gebeurde. Misschien vind ik het onbeleefd, of misschien doe ik de aanname dat die persoon het druk heeft of dat hij bang voor me is. En die interpretatie gaat in mijn hoofd leven als de werkelijkheid.
Leven in een interpretatie.
De werkelijkheid die wij ervaren, is dus een interpretatie van de dingen die daadwerkelijk gebeuren. Daardoor lijkt het alsof ons leven een doorlopend verhaal is, of een film waar we inzitten. Maar eigenlijk, als je het écht bekijkt, als je de film in slow motion afspeelt en daarnaar kijkt, is het slechts een aaneenschakeling van momenten. Daarin heeft elk moment de potentie om alles te zijn, alles te worden en elke impact te hebben.
Werk commitments, geen probleem.
Maar dat zien we niet. We zien niet dat we in elk moment opnieuw kunnen kiezen. En daardoor maken we geen commitments in het moment, maar stellen we doelen op basis van ons grotere verhaal. Voor veel mensen is naar afspraak leveren in een werkcontext niet zo’n probleem, maar als het gaat over doelen behalen die alleen goed zijn voor zichzelf, zoals het nastreven van een betere gezondheid, meer liefde of minder vaak boos worden, haken ze vaak af.
Ook geven we onszelf vaak veel te weinig ruimte wanneer we onszelf doelen stellen. We overwerken onszelf, gaan veel te hard of krijgen zelfs een burn-out. En daaruit komt voort dat we allemaal verhalen over onszelf krijgen in relatie tot commitment. Misschien krijgen we zelfs weerstand tegen mensen die wél graag commitments aangaan of hun doelen behalen. In ieder geval: er gebeurt vanalles wanneer je jezelf in een strakkere context doelen stelt.
Wat is mijn relatie tot commitments?
Het doel van deze blog is om hier een ander licht op te schijnen en om jouw relatie tot commitments te onderzoeken. Op welke manier werkt doelen stellen met of voor jou of zit het jou juist in de weg? En op welke manier kun je dit transformeren? Hoe kun je de schaduwen die opkomen als je jezelf doelen stelt, bekijken en er een ander licht op schijnen?
Een belofte is namelijk in feite niks anders dan het samenbrengen van je woorden en je daden.
Dat is natuurlijk heel handig, want uiteindelijk beweegt het hele universum niet rondom wat jij zegt, maar rondom wat jij doet. Door het uitspreken en éénmaken van wat je zegt en wat je doet, kom je meer in je kracht te staan en krijg je meer voor elkaar. In zichzelf dus een fantastische tool.
Daarnaast stuur je met het uitspreken van een belofte een bepaalde vibratie de wereld in die kan resoneren met andere dingen in het universum, waardoor je als het ware aantrekt wat jouw support in jouw commitment.
Ik kan het niet!
Een hele krachtige manier om richting te geven aan waar je naartoe wil, dus. Maar doordat we dat commitment vaak verbroken hebben, hebben we een verhaal waarin we onszelf en onze kracht onderuit halen en ons potentieel opgeven. We geven de kracht van ons potentieel weg aan de redenen waarom we ons potentieel niet behalen. We gaan dan zeggen: ik kan het niet, zo ben ik niet, dit is niet voor mij weggelegd.
Wanneer je gaat zien dat je deze verhalen zelf maakt, ben je al bij stap één. Wanneer je daarna het inzicht krijgt, dat je niet je verhaal bent, maar elke seconde opnieuw kunt kiezen iets wel of niet te doen, heb je de tweede stap genomen. Het koppelt namelijk de mogelijkheid om aan je commitment te voldoen, los van het verhaal of je dat gister wel of niet gedaan hebt, of het wel of niet iets voor jou is, of wel of niet…
Ook al heb je je commitment van gisteren verbroken, dat betekent niet dat je daar vandaag niet mee verder kan.
Gisteren heeft namelijk helemaal niks te maken met het hier en nu.
Wel in jouw verhaal, maar als je kijkt naar de feiten niet. Je bent elke dag dus opnieuw in staat om je over te geven aan de richting en de keuzes die je wil maken. En dat is de tweede stap.
De derde stap is dat we het liefst ook ons onderbewustzijn – waar onze verhalen leven – meenemen in onze nieuwe ik. De manier waarop we dat doen, is door het te ervaren. Wat we in het verleden hebben ervaren wat we doen, is wat we het meeste geloven. Dus het moment dat we steeds stoppen met onze doelen als we het één keer niet gedaan hebben, dan ervaren we dat wij niet in staat zijn commitments vol te houden. En daaromheen wordt dan ook een verhaal gebouwd.
De uitnodiging.
Waarvoor ik je dus wil uitnodigen, is dat je in de volledige periode van je commitment, je in je commitment blijft. In andere woorden: dat als je het één dag niet gedaan hebt en je je niet hebt kunnen overgeven aan het doel dat je jezelf gesteld hebt, je de volgende dag hier opnieuw voor kiest. En dat elke dag opnieuw. Dit is een uitnodiging om dit niet te zien als een falen, maar te zien als het leven. Een leven waarin je elke dag opnieuw de volledige vrijheid hebt om te kiezen.
Laat je niet gek maken, laat je inner critic het niet overnemen, laat het los, maar als het een dag niet gelukt is, verbind je dan opnieuw met je commitment.
Hoe gaaf is dat!
En dan kun je aan het eind van het jaar zeggen: van deze 100 dagen (of 80 of 30) heb ik me driekwart van de tijd aan mijn commitment gehouden. En hoe gaaf is dat?! En hoeveel kracht krijg ik daardoor om sturing te geven aan mijn leven?! En hoeveel zelfvertrouwen geeft me dat? En hoe voel ik me dan? En wat wordt mijn zelfbeeld dan?
Disclaimer.
Let op: dit is geen vrijbrief om het elke dag maar gewoon ‘te laten’. Dat is het ego dat met je aan de haal gaat. Het gaat erom dat je met je energie in de richting blijft van je commitment. Maar soms is het commitment dusdanig intens voor je mind-body-complex, dat het je uit de richting trekt. En het enige commitment wat je dan nodig hebt, is om elke dag weer opnieuw voor het pad te kiezen dat JIJ wil.
