Wie al wat stappen heeft gezet op het spirituele pad, krijgt misschien kriebels bij het woord ‘ego’. Want in veel trainingen, retraites of events, is het ego iets waar je vanaf moet. Het is vooral de bedoeling dat je zoveel mogelijk laagjes van je ego afpelt, zodat uiteindelijk overblijft wat écht is: jij.
Jij, zonder alle opsmuk. Zonder je verleden en toekomst. Zonder verwachtingen en patronen. Zonder gedachten en meningen. Zonder gevoelens en emoties. Zonder dromen en wensen. Zonder verlangens en pijn. Zonder je opvoeding of voorbeelden. Zonder angst en paniek. Met alleen maar liefde en zijn.
Maar als je al die laagjes afpelt, en echt allemaal, dan is het leven ook verdomde saai. Dan ben je kwijt wat je mens maakt. Dan ben je een boom. Dan ben je alleen maar bezig met groeien, zijn en uiteindelijk doodgaan, zonder dat je je daar bewust van bent. Of je bent een goudvis. Of nee, zelfs dat niet, want zelfs jouw vriend in de kom heeft zelfs ’n vorm van gewaarzijn.
Je ego is wat het leven leuk, spannend en de moeite waard maakt. Je ego heeft namelijk ook de ambitie om een bedrijf op te starten om andere mensen te helpen. Je ego wil de wereld verbeteren. Je ego koopt die nieuwe outfit voor die allesbetekenende date. Je ego hecht waarde aan de mening van anderen. Je ego is empathisch. Je ego is meelevend. Je ego is boos, gepassioneerd en energiek.
Je ego is hetgeen dat expressie geeft aan wat jij diep vanbinnen bent.
Zie het als het concept schoonheid. Als we alle maatschappelijk bepaalde laagjes van ‘mooi zijn’ afpellen, dan is het een concept, een idee of een gevoel dat de basis heeft in liefde en eenheid. Maar stel je eens voor dat er niks is wat mooi kan zijn. Geen zonsondergang, geen woest aantrekkelijk persoon, geen schilderij dat je tot tranen roert, geen inspirerende speech, geen kippenvelgevende muziek… Stel je eens voor dat er niks is wat expressie geeft aan het concept van ‘mooi zijn’. Is het idee dan nog iets waard?
Zo is dat hetzelfde met je ego. Als er niks is wat expressie kan geven aan de diepste vorm van jij, dan verliest het zijn waarde. En dan niet op de manier van waardeloos zijn, maar meer op de manier van: gewoon zijn.
Dus het devies is: word beste vrienden met je ego. Zodat je niet alleen maar last hebt van alle patronen, beperkende gedachtes en conflicterende emoties die het bij zich draagt, maar zodat je er ook de vruchten van gaat plukken. Dat jij en je ego hand in hand kunnen lopen en grootste dingen kunnen bereiken.
Zodat het leven niet alleen ís, maar je het ook echt kunt ervaren.
