Liever een podcast luisteren over dit onderwerp? Klik dan hier.
Ze ligt op twintig matrassen, maar nog steeds voelt ze iets prikken waardoor ze niet kan slapen. Een prins heeft namelijk een erwt onder al die lagen neergelegd: als ze die voelt, weet hij zeker dat ze een echte prinses is. Alleen prinsessen hebben namelijk zo’n gevoelig huidje.
Oprichter Joris van de Conscious Academy gebruikt het sprookje van de prinses op de erwt vaak als metafoor voor ons ego. Ons ego, dat bestaat uit al onze aangeleerde patronen, gevoelens en gedachtes, is namelijk hetgeen wat ons gevoelig maakt voor dit soort voorkeuren. Het gedeelte van ons ego dat gemaakt is van feminiene energie, is de prinses, die alles precies zo wil zoals zij het bedacht heeft en uitermate gevoelig is voor als dat niet gebeurt of niet het geval is. De masculiene energie in onszelf, is het gedeelte dat die grenzen dan daadwerkelijk stelt, voorkeuren aangeeft en acties onderneemt.
In persoonlijke ontwikkeling willen we dit ego vaak ‘weg’. Egoloos, onafhankelijk en open zijn is hetgeen dat ons bij een vrije en ontvankelijke staat van zijn brengt. Gedeeltelijk is dit ook terecht: niks nodig hebben en volledig open kunnen zijn voor alles dat het leven te bieden heeft, veroorzaakt een liefdevolle en impactvolle staat van zijn die zijn weerga niet kent. Maar om op dat andere niveau te komen, is wel het volledig omarmen, accepteren van die prins- en prinses in jou noodzakelijk.
Het voelt misschien heel tegenstrijdig of paradoxaal: je ego (oftewel prins- en prinsessenbewustzijn) volledig omarmen en de ruimte geven, om op die manier juist egoloos te zijn. Toch is dat hoe het werkt. Zolang jij je ego blijft afwijzen, veroordelen en wegduwen, wordt de prins en prinses in jou nooit het Koningspaar dat het kan zijn.
En god, wat is dat soms ingewikkeld. Die prins of prinses kan namelijk echt een zeikerd zijn. ‘Ik ben niet belangrijk genoeg om mijn grenzen aan te geven.’ ‘Straks vindt iedereen dat ik veeleisend en verwend ben.’ ‘Ik mag die ruimte niet innemen, dan neem ik hem af van iemand anders.’ Maar zolang we met een oordeel of negatieve blik naar deze gedachtenpatronen blijven kijken, zal nooit het neutrale midden bereikt worden.
En dat neutrale, blissvolle midden is wel waar we willen zijn. Dat is het midden van de toonzaal, waar op een podium in het Koningspaar zit. Zij observeren, kijken en zien wat er nodig is. Ze ondernemen hier vervolgens geen actie op, maar sturen een prins, prinses, page of bode eropuit om te regelen wat gedaan moet worden. Deze koning en koningin zijn ook onafhankelijk. Ze hebben niks nodig, ze hebben alles al. Ze worden omringd door liefde, tijd en rijkdom: in hun leven is alles er altijd in overvloed.
Maar om daar te komen, is het opgeven van de strijd en het gevecht met jouw ego onvermijdelijk.
Want je kunt geen koning of koningin worden, zonder eerst prins of prinses te zijn geweest
